ΚΛΕΜΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ (7)

2015-12-03 06:16

  Ξαφνικά σταμάτησε και της γύρισε τη πλάτη του λέγοντας ένα ξερό συγνώμη. Η Μαρίνα δεν είπε τίποτα. Ο Παύλος κοντοστάθηκε  λίγο σα να ήθελε να πει κάτι ακόμη, αλλά τελικά έφυγε βροντώντας την πόρτα πίσω του. Μάλλον αυτό ήταν το φιλί του αποχαιρετισμού σκέφτηκε η Μαρίνα και ήταν τόσο γλυκό. Δε σκεφτόταν τίποτα άλλο όλη μέρα, παρά μόνο το φιλί. Μόλις νύχτωσε έπεσε για ύπνο νωρίς και κοιμήθηκε ήρεμα μετά από πολλές ανήσυχες νύχτες. Την άλλη μέρα ο καιρός ήταν συννεφιασμένος και ετοιμαζόταν για βροχή, πήρε την φθινοπωρινή του όψη. Η Μαρίνα μάζεψε την τραπεζαρία από την βεράντα και άρχισε να ετοιμάζει τη βαλίτσα της για Αθήνα. Είχε ακόμα τέσσερις μέρες άδεια αλλά είχε αποφασίσει να γυρίσει νωρίτερα. Ήθελε να φύγει για να μη ξανασυναντήσει τον Παύλο, δεν άντεχε να βρίσκεται δίπλα του, τον αγαπούσε και πονούσε. Ήθελε να τον θυμάται μ’ εκείνο το γλυκό φιλί.

ΑΘΗΝΑ

Μόλις έφτασε Αθήνα, άρχισε να βρέχει καταρρακτωδώς  και αμέσως οι δρόμοι πλημμύρισαν και δημιουργήθηκε ένα χάος. Ίδρωσε μέχρι να φτάσει στην πολυκατοικία της. Στο γραμματοκιβώτιο της υπήρχαν λογαριασμοί, διαφημιστικά και μια ειδοποίηση για ένα δέμα. Ανέβηκε πάνω ακούμπησε στην άκρη τα πράγματα της και άρχισε να ανοίγει τους λογαριασμούς. Δεν πρόλαβε ν’ ανοίξει τον πρώτο φάκελο και χτύπησε το κουδούνι της.

-Μα ποιος να είναι; ( πήγε ν’ ανοίξει)

-Γεια σου Μαρίνα.

-Δημήτρη εσύ εδώ; Τι θέλεις;

-Πρέπει να μιλήσω σε κάποιον.

-Το βρίσκεις σωστό;

-Σε παρακαλώ. Τον άφησε και πέρασε μέσα, εκείνος χωρίς να χάσει χρόνο της είπε:

-Μαρίνα την πάτησα ερωτεύτηκα.

-Τί λες, δε πας καλά μου φαίνεται.

-Όχι αλήθεια σου λέω πρώτη φορά νοιώθω έτσι. Τον κοίταξε άγρια.

-Συγνώμη της είπε.

-Και από μένα τι θέλεις; Να έρθω να κρατάω το φανάρι;

-Όχι αλλά δεν μπορώ να την βρω, εξαφανίστηκε λες και την κατάπιε η γη, θα τρελαθώ το καταλαβαίνεις; Της τηλεφωνώ και το’ χει κλειστό.

-Δημήτρη φτάνει πια έξω. Είναι δυνατόν να  συζητάς  μαζί μου κάτι τέτοιο; Φύγε, δε θέλω ν’ ακούσω τίποτα άλλο. Τον τράβηξε, τον έβγαλε έξω και έκλεισε την πόρτα. Αν είναι δυνατόν τι άλλο θα μου συμβεί; ( αναρωτήθηκε).