ΌΤΑΝ Ο ΈΡΩΤΑΣ ΠΛΗΓΩΝΕΙ (κεφ.9)

- Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να την πιάσει μια κρίση και να επιτεθεί στην Άννα λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Βρήκε ένα ψαλίδι και το έμπηξε στο πόδι της. Τρελάθηκα, τα αίματα έτρεχαν παντού, η Άννα ούρλιαζε από τον πόνο και η γυναίκα μου με το ψαλίδι στο χέρι φώναζε και γελούσε σα τρελή, δεν ήξερα πια να πρωτοδώ. Πήρα την Άννα γρήγορα και την πήγα στο νοσοκομείο, προσπάθησα να πάρω από τη γυναίκα μου το ψαλίδι, αλλά δεν μπόρεσα γιατί μου επιτίθονταν, τότε έκλεισα το ρεύμα και την κλείδωσα μέσα γιατί δεν είχα χρόνο, έπρεπε να σώσω το παιδί μου. Εντωμεταξύ ειδοποίησα το γιατρό και την αστυνομία. Όσο για την μικρή μου, την πρόλαβα ευτυχώς δεν ήταν πολύ βαθύ το τραύμα, τα το καθάρισαν και της έκαναν ράμματα, της έμεινε βέβαια ένα σημάδι, αλλά το χειρότερο ήταν το σοκ που υπέστη το παιδί. Έβλεπε γυναίκες που έμοιαζαν με τη μαμά της και ούρλιαζε στο κλάμα.
    Τότε η Χρυσάνθη τον διέκοψε λέγοντας:
- Ναι, ξέρω είχε πάθει φοβία κινδύνου, πως το αντιμετωπίσατε;
- Την ανέλαβε μια παιδοψυχολόγος από το νοσοκομείο. Το πρώτο που μας σύστησε ήταν να ζει σ’ ένα ήρεμο περιβάλλον και αν είναι δυνατόν ένα διάστημα μακριά από τη μητέρα της, και έτσι έκανα. Έβαλα για ένα διάστημα τη γυναίκα μου στην κλινική και την Αννούλα την πήγα δίπλα στο Σπύρο με την κυρία Ντίνα. Εγώ άρχισα κάποιες επισκέψεις σε έναν ψυχολόγο γιατί ένοιωθα ότι έπεφτα σε κατάθλιψη λόγω της κατάστασης. Πέρασα πολύ δύσκολα και ακόμα νομίζω πως θα ξυπνήσω και θα δω τη γυναίκα μου κρατώντας ένα μαχαίρι να κυνηγά κι εμένα και τη μικρή. Για ένα πράγμα ευγνωμονώ τον εαυτό μου, που δεν της μίλησα για το Σπύρο και έτσι τον προφύλαξα από αυτή την κατάσταση που ζει τώρα η καημένη μου η Άννα.
    Άρχισε να κλαίει σα μικρό παιδί, η Χρυσάνθη τον άφησε να ξεσπάσει, γιατί ήταν το καλύτερο που μπορούσε να κάνει. Κάποια στιγμή της είπε:
-Την αγαπούσα τόσο πολύ Χρυσάνθη, πονάω τόσο πολύ γι’ αυτό που έγινε.
- Είναι καλύτερα έτσι, νομίζω ότι τελικά σ’ αγαπούσε κι εκείνη, γιατί σου άφησε δυο παιδιά, το καλύτερο που μπορούσε να κάνει για σένα ένα τέτοιο άτομο. Είμαι σίγουρη ότι έτσι ηρέμησε κι εκείνη και θα σας βλέπει από ψηλά και θα σας θαυμάζει. Αφού λες ότι την αγάπησες τόσο πολύ της το οφείλεις αυτό: να φροντίσεις όσο πιο καλά μπορείς τα παιδιά σου.
- Φοβάμαι όμως μην εξελιχθούν σαν κι αυτή.
- Αυτό δεν πρέπει να το βάζεις καθόλου στο μυαλό σου, και ξεκινάμε από τώρα, λοιπόν πήγε 3 τα ξημερώματα, πάμε για ύπνο γιατί δε βλέπω μπροστά μου.
    Εκείνος ξάπλωσε στον καναπέ και τον πήρε αμέσως ο ύπνος. Η Χρυσάνθη κοντοστάθηκε λίγο και τον χάζευε, μετά από τη κουβέντα τους το πρόσωπο του είχε ηρεμήσει.
"Κρίμα ένας τόσο ωραίος άντρας να έχει περάσει τόσα πολλά", σκέφτηκε η Χρυσάνθη πριν αποκοιμηθεί.