Οι περισσότεροι γονείς φοβούνται να πουν στο παιδί τους ‘’όχι’’ για κάτι, μήπως και πάψει να τους αγαπά. Αυτό είναι λάθος. Επίσης έξισου λάθος είναι το να λέει όχι μόνο ο ένας γονιός, γιατί αν ο ένας γονιός λέει ‘’όχι’’ και ο άλλος ‘’ναι’’ για το ίδιο πράγμα, δημιουργείται σύγχυση στο παιδί και νιώθει περισσότερη ανασφάλεια. 

Θα πρέπει οι γονείς να ακολουθούν μια κοινή πορεία προς το παιδί τους. Ούτε βέβαια και η περίπτωση να μη λέει τίποτα κανένας γονιός στο παιδί είναι σωστό, γιατί και σ’ αυτή την περίπτωση θα εκδηλώσει κάποιο πρόβλημα. Το να είναι "χύμα" και "να μην ξέρει που να σταματήσει", έχει σαν αποτέλεσμα να μην το χωράει ο τόπος και να αντιδρά σπασμωδικά με νευρωτικές συμπεριφορές. 

Οι γονείς λοιπόν  θα πρέπει να έχουν για οδηγό τους κάποια  βασικά πράγματα:

1)    Να δείχνουν την παρουσία τους με συναισθήματα, με το λόγο τους και με τα παραδείγματα τους.

2)    Να δείχνουν σεβασμό ο ένας στον άλλον και προς το παιδί τους για να μάθει να τους σέβεται κι εκείνο          με τη σειρά του.

3)    Οι κουβέντες τους να είναι απλές, χωρίς υπονοούμενα.

4)    Να παίζουν μαζί τους  με κανόνες. Με το παιχνίδι μεταδίδονται οι κανόνες στο παιδί πολύ πιο εύκολα.

Αν η στάση των γονιών παρέχει αγάπη και κανόνες, τότε και το παιδί θα συγκροτηθεί και θα ζει με αγάπη και ισορροπία. Και προσοχή, δεν πρέπει να λέμε το ‘’όχι’’ στα παιδιά μας φωνάζοντας και κάνοντας φασαρία, αλλά ήρεμα και εξηγώντας του με απλά λόγια το γιατί!