ΚΛΕΜΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ (17)
2015-12-13 20:34
Την άλλη μέρα το πρωί, αν και είχε σκοπό να κοιμηθεί μέχρι αργά, λόγω του ότι ήταν Κυριακή, την ξύπνησε το τηλέφωνο της. Ήταν ο Παύλος.
-Ναι; Είπε αγουροξυπνημένα.
-Ακόμα κοιμάσαι υπναρού, 10 πήγε.
-Ποιος είναι; Παύλο εσύ είσαι;
-Ναι το βρήκες, καλημέρα. Σου έχω μια έκπληξη.
-Τι έκπληξη;
-Άνοιξε την πόρτα σου και δες.
Η Μαρίνα πήγε προς τη πόρτα. Επάνω της βρήκε ένα σημείωμα από την Κική που έγραφε: «Μη με ψάχνεις Μαρίνα, πάω με τον κύριο Κοσμά κάτι πράγματα στην εκκλησία». Ανοίγει την πόρτα της και βλέπει τον Παύλο μπροστά της, χαμογελαστό (όπως τον έβλεπε στον ύπνο της), να της λέει καλημέρα.
-Καλημέρα, τι κάνεις εσύ εδώ πρωί-πρωί;
-Καταρχήν δεν είναι πολύ πρωί, είναι ήδη 10. Λοιπόν ρίξε κάτι πάνω σου και κατέβα στην αυλή να πάρουμε πρωινό.
Η Μαρίνα τότε συνειδητοποίησε πως ήταν με τις πυτζάμες και χάλια από τον ύπνο και ντράπηκε. Ο Παύλος το κατάλαβε και της είπε πονηρά:
-Βέβαια εμένα έτσι μ’ αρέσεις πιο πολύ.
Η Μαρίνα έτρεξε γρήγορα ντύθηκε και κατέβηκε κάτω. Ο Παύλος είχε ετοιμάσει ένα σούπερ πρωινό.
-Που τα βρήκες όλα αυτά; (τον ρώτησε)
-Τα αγόρασα, κάτσε.
-Πως ήξερες ότι δε θα ήταν εδώ κανείς;
-Είχα ώρα εδώ και είδα τον κύριο Κοσμά με την Κική να φεύγουν. Άστα αυτά τώρα και κάτσε να πάρουμε το πρωινό μας.
-Δεν τρώω πολύ το πρωί.
-Το βλέπω, έτσι πως πας σε λίγο θα καταρρεύσεις. Μαζί μου όμως θα φας. Άρχισε να την ταϊζει στο στόμα.
-Παύλο φτάνει θα με πνίξεις.
-Μαρίνα θέλω να σου ζητήσω μια χάρη.
-Τι χάρη;
-Θέλω να έρθεις μαζί μου το άλλο σαββατοκύριακο στο Πήλιο.
-Γιατί;
-Γιατί θέλω να πουλήσω το σπίτι εκεί σε κάτι γερμανούς και δε μιλούν καθόλου ελληνικά, ούτε αγγλικά, μόνο γερμανικά και εγώ δεν έχω ιδέα από αυτά.
-Είσαι σίγουρος ότι θες να το πουλήσεις;
-Ναι έτσι λέω.
-Δεν ξέρω , δε γνωρίζω ακόμη το πρόγραμμα μου.
-Γι’ αυτό στο λέω από τώρα για να το κανονίσεις.
-Μάλιστα, καλά θα δω τι θα κάνω. Δε γίνεται να πάμε Κυριακή πρωί; (Η Μαρίνα προσπαθούσε να αποφύγει τη διανυκτέρευση). Δεν έχω θέρμανση στο σπίτι και κάνει κρύο.
-Μην ανησυχείς γι’ αυτό θα μείνουμε στο δικό μου. Δε γίνεται να πάμε Κυριακή γιατί έχω ραντεβού μαζί τους στις 8 το πρωί, γιατί στις 1 το μεσημέρι πετάνε για Γερμανία από Αθήνα.
-Δηλαδή με το ζόρι προλαβαίνουν να το δουν.
-Ναι αλλά, είναι οι μόνοι που μου έδωσαν καλή προσφορά.
-Πάλι καλά που είχες κι αυτή, γιατί είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα.
-Εσείς το σπίτι εκεί πότε το πήρατε;
-Πάνε 10 χρόνια που το αγόρασαν οι γονείς μου.
-Οι γονείς σου μένουν Γερμανία;
-Ναι.
-Κάθε πότε τους βλέπεις;
-Συνήθως κάθε καλοκαίρι και Χριστούγεννα.
-Θα πας εκεί για τις γιορτές;
-Όχι θα έρθουν εκείνοι, γιατί φέτος το καλοκαίρι δε μπόρεσαν να έρθουν.
-Α πολύ ωραία, ίσως τους γνωρίσω κι εγώ. Πότε έρχονται;
-Στις 20 Δεκεμβρίου. Εσύ θα είσαι με τους δικούς σου;
Η Μαρίνα προσπάθησε να μάθει με τρόπο που θα είναι τις γιορτές, αλλά εκείνος απάντησε με ένα ξερό «όχι», σα να μην ήθελε να το συζητήσει. Ώρες- ώρες, το πρόσωπο του ήταν ήρεμο και το χαμόγελο του τον φώτιζε. Όταν όμως σοβάρευε, σκλήρυνε η έκφραση του και έμοιαζε για 50 χρονών από τη μια στιγμή στην άλλη. Όπως και να ήταν, αυτή τον λάτρευε. Τις σκέψεις της διέκοψε η φωνή του.
-Μαρίνα τι σκέφτεσαι, δεν ακούς που σου μιλάω;
-Τίποτα, συγνώμη, κάτι που δεν ετοίμασα για τη δουλειά και το θυμήθηκα τώρα.
Έβγαλε από τη τσέπη του μπουφάν του ένα cd και της το έδωσε.
-Τι είναι αυτό;
-Είναι το τραγούδι που τραγούδησα χθες. Επειδή δε το άκουσες όλο σκέφτηκα να στο γράψω.
-Σ’ ευχαριστώ Παύλο ήταν πολύ ωραίο τραγούδι.
-Εσύ με ενέπνευσες να το γράψω.
-Αλήθεια;
-Ναι. Της έπιασε το χέρι και ετοιμαζόταν κάτι να πει, αλλά δεν πρόλαβε. Εκείνη τη στιγμή μπήκε μέσα η Κική φωνάζοντας:
-Τι γίνεται Παύλο ,καλημέρα, πάλι εδώ;
-Ναι συγνώμη που γίνομαι τόσο ενοχλητικός.
-Όχι, καλέ τι είναι αυτά που λες; Εμείς χαιρόμαστε να σε βλέπουμε κι ας είναι και κάθε μέρα.
Η Μαρίνα προσπαθούσε να της κάνει διάφορα νοήματα για να σταματήσει, αλλά η Κική σημασία. Κάποια στιγμή κατάλαβε:
-Λοιπόν εγώ έχω κάτι δουλειές σας αφήνω, γεια σου Παύλο.
-Γεια σου Κική.
Μόλις έφυγε η Κική, μαζέψανε τα πράγματα από το πρωινό και η Μαρίνα τον ευχαρίστησε δίνοντας του ένα φιλί στο μάγουλο τόσο γρήγορα που κόντεψε να πέσει. Εκείνος την έπιασε από τα χέρια και τη φίλησε στο στόμα………