-Πότε ν’ αρχίσω να το βάζω στο γιογιό;

-Με ποιο τρόπο;

-Τι να του πω και πώς να το πω;

-Τι να κάνω αν δεν θέλει να κάτσει;

-Πόσο συχνά να το βάζω στο γιογιό;

Όλα αυτά τα ερωτήματα βασανίζουν τους γονείς και ειδικά τις μητέρες που βρίσκονται σ’ αυτό το στάδιο.

Τη μεγαλύτερη σημασία  σ’ αυτό το στάδιο παίζει η δική σας διάθεση πρώτα και μετά του παιδιού. Θα πρέπει να είστε έτοιμη να μπείτε σ’ αυτή τη διαδικασία χωρίς να νευριάζετε, να είστε ψυχολογικά καλά.

Το παιδί μετά από τον 1^ο χρόνο θα πρέπει σιγά σιγά να αρχίσει να εξοικειώνεται με το γιογιό. Τι εννοώ: να το βλέπει καθημερινά στην ίδια θέση, εξηγώντας του με απλά λόγια τη χρήση του. Τοποθετείστε το σε ένα σημείο ακίνδυνο μέσα στο μπάνιο και εξηγήστε του ότι στη μεγάλη λεκάνη κάνετε εσείς «τα κακά» σας και στο γιογιό εκείνο. Αν δε χωράει το γιογιό μέσα στο μπάνιο, βάλτε το ακριβώς έξω από το μπάνιο.

Τον 1^ο μήνα μην το βάζετε στο γιογιό, δείξτε του να βάζει ένα κουκλάκι του να κάθεται να κάνει «κακά» (φροντίστε το κουκλάκι να φοράει βρακάκι και να του το κατεβάζει για να κάτσει) για να μάθει τη διαδικασία. Έτσι μπορεί να ζητήσει σιγά σιγά να καθίσει από μόνο του, αν πάλι όχι θ’ αρχίσετε να το βάζετε εσείς μια φορά τη μέρα. Σ’ αυτό το στάδιο θα βοηθήσει πολύ η πάνα βρακάκι. Αν δείτε ότι δυσανασχετεί και δεν θέλει να κάτσει, μην το πιέζετε πολύ, καθίστε το και μετρήστε μέχρι το δέκα και σηκώστε το, την άλλη μέρα μετρήστε μέχρι το είκοσι κ.λ.π. Με αυτόν τον τρόπο κάθε μέρα θα κάθεται και περισσότερο και θα συνηθίσει. Θα πρέπει να θεωρεί εκείνη την ώρα διασκέδαση- απόλαυση και όχι καταναγκασμό. Προσοχή δεν πρέπει να δεί το γιογιό σαν παιχνίδι αλλά σαν ένα απαραίτητο εργαλείο. Τοποθετείστε εκεί δίπλα του μερικά βιβλιαράκια για να χαζεύει και βάλτε του να ακούει τραγουδάκια. Πείτε του πόσο όμορφο είναι όταν κάθεται στο γιογιό του και φωτογραφίστε το.

Μια φίλη μου είχε κάνει κάτι πολύ έξυπνο. Στον τοίχο δίπλα στο γιογιό κόλλησε ένα πόστερ- κολάζ που έφτιαξε μόνη της, κόλλησε σε ένα χαρτόνι εικόνες από παιδάκια που κάθονταν στο γιογιό τους και ανάμεσα τους και τη φωτογραφία του δικού της παιδιού. Έδωσε στα παιδάκια ονόματα και κάθε φορά που έβαζε το μικρό της στο γιογιό ,εκείνο χαιρόταν που θα έβλεπε πάλι τα παιδάκια στις εικόνες και θα μιλούσε μαζί τους.

Στην αρχή καθίστε δίπλα του λέγοντας του αστειάκια και δείξτε του με παντομίμα πώς να σφιχτεί για να κάνει τα κακά του. Εξηγήστε του ότι μόλις κάνει θα το σηκώσετε εσείς από το γιογιό για να μη λερωθεί. Πηγαίνετε μαζί, πετάξτε τα στη λεκάνη,  τραβήξτε το καζανάκι και πλύνετε οπωσδήποτε χέρια.

Ξεκινήστε να το βάζετε στο γιογιό κάθε μεσημέρι μετά το φαγητό, πριν τον ύπνο. Το πιο πιθανό είναι να κάνει. Είτε κάνει, είτε όχι επιβραβεύστε το, αυτή η εκπαίδευση δε θέλει φωνές και τιμωρία. Για να μη σας ζητάει συνέχεια δίπλα του, προφασιστείτε ότι κάνετε μια δουλειά (π.χ. πάτε να δείτε το φαγητό για να μην το κάψετε)  εκείνη την ώρα και φύγετε από κοντά του για να μείνει μόνο του να χαλαρώσει. Δε θέλει πολλές κουβέντες και χάδια, μιλήστε του ορθά και κοφτά. Μην το αφήνετε στο γιογιό πάνω από 20-30 λεπτά.

Κάθε παιδί έχει το δικό του χρονικό διάστημα για να κόψει την πάνα, άλλο μπορεί να την κόψει σε μια εβδομάδα, άλλο σε 1 ή 2 μήνες κ.λ.π.  Η καλύτερη εποχή  για να βάζετε το παιδί συστηματικά στο γιογιό είναι το καλοκαίρι, που φοράει πιο λίγα ρούχα, κάνει ζέστη και έχουμε πιο ελαφριά στρωμένο και το σπίτι. Καλό θα ήτανε αν αρχίσετε να το κάνετε να γίνει ολοκληρωμένο και μέρα και νύχτα. Όσο για το στρώμα στο κρεβάτι του προστατέψτε το με σελτεδάκια γιατί σίγουρα θα υπάρξουν ατυχήματα. Την ημέρα να το βάζετε στο γιογιό κάθε 2 ώρες.

Όσον αφορά το βράδυ θα πρέπει να βάζετε ξυπνητήρι ανά τρεις ώρες. Φροντίστε το ξυπνητήρι να έχει απαλό και χαρούμενο ήχο (κυκλοφορούν ξυπνητήρια παιδικά, αρκουδάκια, σκυλάκια, γατούλες κ.λ.π). Τοποθετείστε ένα ίδιο ξυπνητήρι και στο παιδί, μόλις θα το ακούει θα προετοιμάζεται κι αυτό. Το βράδυ φροντίστε να έχετε το γιογιό δίπλα στο κρεβατάκι του για να μην το μετεκινείτε πολύ και ξυπνήσει καλά. Θέλει γρήγορες και μεθοδικές κινήσεις. Όταν είναι να βγείτε έξω βόλτα στις κούνιες, το βάζετε να κάνει οπωσδήποτε πριν φύγετε εξηγώντας του ότι στις κούνιες δεν έχει γιογιό. Αν κάνει πάνω του κακά, εννοείτε πως δεν το μαλώνετε, του εξηγείτε απλά πως  πρέπει να είναι πιο γρήγορο και να πηγαίνει εγκαίρως στο γιογιό.

Δε λέω ότι είναι εύκολο αλλά ούτε ακατόρθωτο, το κυριότερο που χρειάζεται είναι υπομονή. Αν κάποια μέρα η διάθεση σας δεν είναι καλή, καλύτερα να μην το βάλεται γιατί σίγουρα θα το επηρεάσετε αρνητικά.

Το αργότερο μέχρι 3 χρονών θα πρέπει να κόψει την πάνα. Μην το αμελείτε, κόβοντας την γλιτώνετε χρήμα, αλλά και από πολλές ασθένειες π.χ. ουρολοίμωξη, δερματίτιδα κ.α.

Πάνω απ’ όλα υπομονή και καλή ψυχική διάθεση!  

Παρακολουθήστε σχετικό βίντεο.